دوباره شام غریبانه ای گرفته دلم
میان کوچه ی غم خانه ای گرفته دلم
شبیه شمع که تا پای مرگ میسوزد
برای غربت پروانه ای گرفته دلم
چو مادران جوان مرده اشک میریزم
چه سوگواری جانانه ای گرفته دلم
ندارم آب میان بساط خود جز اشک
چه حس و حال غریبانه ای گرفته دلم
شبیه ابر خزان دیده سیر میبارم
سیاه پوشم و میگریم و عزادارم
بقیع خلوت و خاموش روضه های توام
ببین چگونه در آغوش روضه های توام
سلام حضرت زهرا(س) گدایت آماده است
حریم بغض گلو گیر من دوباره شکست
یک عمر با دل من ذره پروری کردی
برای من که غریبم تو مادری کردی
به سینه میزنم، میزنم به سیم جنون
بیا قدم بگذاریم در حریم جنون
به سوز ناله ی عشق و به آه صبر قسم
به روضه خوانی خورشید و اشک ابر قسم
که قد ماه به پای غمت کمان شده است
که باد محض عزای تو نوحه خان شده است
نفس بده که دم مرگ روی دست شما
تمام خلق بگویند گفت: یا زهرا (س)
گناه نکنیم