نه شرم و حیا نه عار داریم از تو، آقا جان

فریاد حسین را شنیدیم همه .......... از کوفه به سوی او دویدیم همه

رفتیم به کربلا ولی برگشتیم .......... از شمر امان نامه خریدیم همه

نه شرم و حیا نه عار داریم از تو  .......... اما گله بیشمار داریم از تو

ما منتظر تو نیستیم آقا جان .......... تنها همه انتظار داریم از تو

یک عمر تو زخمهای ما را بستی .......... هر روز کشیدی به سر ما دستی

شعبان که به نیمه میرسد آقا جان .......... ما تازه بیادمان میاید هستی

از شنبه درون خود تلنبار شدیم .......... تا آخر پنجشنبه تکرار شدیم

خیر سرمان منتظر دیداریم .......... جمعه شده ظهر جمعه بیدار شدیم

هم چاه سر راه تو ماها بکنیم .......... هم از غم هجران تو هی دم بزنیم

این نامه چندم است شما میخوانید .......... داریم رکورد کوفه را میشکنیم

هر چند که خسته ایم از این حال نیا .......... شرمنده اگر ندارد اشکال نیا

ما خط تمام نامه هامان کوفیست .......... آقای گلم زبان من لال نیا

هر چند که بیمار تو هستیم همه .......... دیوانه و شیدای تو هستیم همه

بین خودمان بماند آقا عمریست .......... انگار طلبکار تو هستیم همه

ابریست هوا و بوی بارانی نیست .......... این عصر گرفته را که پایانی نیست

داریم همه فال تو را میگیریم .......... عکس تو درون هیچ فنجانی نیست

از مزرعه های کوچک بعضی ها .......... برچیده شود مترسک بعضی ها

آقا خودمانیم چه کیفی دارد .......... وقتی بزنی به برجک بعضی ها

این سنگ خدایان که تبر میشکنند .......... وقتی که بیایی از کمر میشکنند

بردار تبر را و بزن ابراهیم .......... بتهای بزرگ زود تر میشکنند

ما را نه غم در به دری خواهد کشت ......... نه غصه بی بال و پری خواهد کشت

تو آمده ای و ما همه بی خبریم .......... ما را غم این بی خبری خواهد کشت

بستیم به دست خویش پرهامان را .......... چیدیم به دست خویش پرهامان را

او آمده ما خبر نداریم ای کاش .......... از برف دراوریم سرهامان را

انگار نمیرسد به دریا جاده .......... در خویش زده همیشه در جا جاده

آقا نکند آمدنت دیر شود .......... من روی تو شرط بسته ام با جاده

آقا تو که خوب میتوانی مارا .......... از این همه غربت برهانی ما را

لای کلمات ندبه پنهان شده ایم .......... تا اینکه بیایی و بخوانی ما را

تا که همه جا بدون تو غم بخوریم .......... پس کی تو میایی آب زمزم بخوریم

این جمعه خدا کند بیایی آقا .......... یک نان و پنیر ساده با هم بخوریم

با آمدنت دل مرا دریا کن .......... این سوخته را جزیره خضرا کن

آقا تو مگر نه اینکه دنبال منی .......... من گمشده ام بیا مرا پیدا کن

چندیست دلم به کوچه عقل زده است

دیوانه چه داند که چه خوب و چه بد است

عشق تو به غیر درد سر نیست ولی

قربان سری که درد کردن بلد است